ဒီကဗ်ာေလးတင္ၿဖစ္ပံုကေတာ့ စိတ္၀င္စားစရာပါ။သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အဂၤလန္မွာေက်ာင္းသြားတက္ေတာ့
သူ႕ကိုဟိုႏိုင္ငံကေက်ာင္းသားေတြကေမးၾကတယ္။Rudyard Kiplingရဲ႕ Mandalay ကဗ်ာကိုသိလားတဲ့။
သူကမသိဘူးဆိုေတာ့အံ့ၾသၾကတာေပါ့။သူတို႕ဆီမွာဒီကဗ်ာကနာမည္ၾကီး။သူတို႕ကၿမန္မာေတြသိမယ္ထင္တာ။
ဒါ့ေၾကာင့္တၿခားလူေတြလည္းဒီလိုမၿဖစ္ရေအာင္ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ၿမန္မာၿပန္ကို ေမာင္သာႏိုးရဲ႕ ေတာေမွာ္ရံုလမ္း
ကဗ်ာစာအုပ္ထဲကကူးယူထားၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။အဂၤလိပ္လိုဖတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီကိုသြားပါ။
Mandalay
ေမာ္လၿမိဳင္ ေစတီအိုၾကီးရဲ႕ေဘး ပင္လယ္ဘက္ အေရွ႕ဆီ ေမွ်ာ္ကာရယ္
ၿမန္မာမေလးတေယာက္ ထုိင္ေနရဲ႕ ဒင္း ငါ့ကို လြမး္ေနတာ ငါသိတယ္
ထန္းပင္ေတြၾကား ေလၿဖဴး ဘုရားဆည္းလညး္ေလးေတြက စကားဆို
ၿပန္လာခဲ့ ၿဗိတိသွ်စစ္သားေရ
ၿပန္လာခဲ့ပါ မႏၱေလးကို
သေဘၤာတပ္ေဟာငး္ရွိရာကို
ရန္ကုန္က မႏၱေလး ခုတ္သံ ဂ်ဴတ္ဂ်ဴတ္မၾကားဘူးလားဆို
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို
ငါးပ်ံတုိ႕ၿမဴးေပ်ာ္ၾကသလို
ပင္လယ္ေအာ္ၿဖတ္ တရုတ္ၿပည္က မိုးခ်ဴန္းသံႏွယ္
အရုဏ္တက္လာသကို။
ဒင္းထမိန္ေလးက ၀ါ၀ါ၊ဒင္းအုပ္ထုပ္ေလးက စိမ္းၿမ
ဒင္းနာမည္ စုဖုရားလတ္-သီေပါမိဖုရားနဲ႕အတူတူပ၊
ဒင္း ငါစေတြ႕ေတာ့ ဧရာမ ေဆးေပါ့လိပ္ၿဖဴၾကီး ေသာက္လို႕၊
ရုပ္တုတစ္ခုရဲ႕ ေၿခရင္းမွာ ခရစ္ယာန္ အနမ္းေတြၿဖဳန္းလို႕။
ရႊံ႕နဲ႕လုပ္ထားတဲ့ရုပ္ပြား
ဘုရားဗုဒၶမဟာ ေခၚၾကသား
ရုပ္တုေတြ အရမ္းၾကည္ညိဳ သူရပ္တုန္း ငါနမ္းခဲ့တာကလား၊
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို-
စပါးလယ္ကြင္းေပၚ ႏွင္းေ၀၊ေနတၿဖည္းၿဖည္း က်သြားခိုက္ကို၊
ဒင္းဘင္ဂ်ိဴေလးကိုထုတ္၊ဒင္းေတးသီခဲ့ "ကုလားလိုလို"
ဒင္းလက္ေလးက ငါ့ပုခံုးေပၚမွာ၊ဒင္းပါးက င့ါပါးေပၚမွာ
သေဘၤာေတြ၊က်ြန္းသစ္ပံုေနတဲ့ ဟတၱိေတြ တို႕ၾကည္႕ေလ့ရွိပါ့။
ဆင္ေတြ က်ြန္းသစ္ပံုေနရာ
ရႊ႕ံႏြံထူ ေခ်ာင္းထဲမွာ
တိတ္ဆိတ္မႈ ေလးလံသမို႕ စကားေၿပာရမွာ လန္႕တ၀က္သာ၊
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို-
အကုန္ငါ့ေနာက္ ထားခဲ့ၿပီးသား၊အတိတ္ဆီ အေ၀းဆီကို
ဘဏ္ကေန မႏၱေလးဆီေၿပးတဲ့ ဘတ္စ္မ်ားလဲ မရွိဘူးကို၊
ဒီလန္ဒန္ေရာက္မွ ၁၀ႏွစ္စစ္သား ေၿပာသဟာ သေဘာေပါက္ခဲ့၊
"အေရွ႕ရဲ႕ ေခၚသံၾကားရင္၊တၿခားဘာမွမမႈ" တဲ့။
အင္း......ဘာကမွမမႈတဲ့၊
မႈတာ ၾကက္တြန္န႕ံေတြပဲ၊
ေနေရာင္၇ယ္၊ထန္းပင္ေတြရယ္၊တခြ်င္ခြ်င္ ဆည္းလည္းသံေတြပဲ
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို-
တဂ်စ္ဂ်စ္ လမ္းခင္းေက်ာက္ေပၚ သားေရၿဖဳန္းရ ၿငီးေငြ႕ဘီ
ေတာက္- အဂၤလိပ္မိုးဖြဲက ငါ့ရိုးတြင္းေ၀ဒနာကို ဆြဘီ
ခ်ဲ႕လဆီး စထရန္း လံုမ ငါးဆယ္နဲ႕ ငါေလွ်ာက္ေနရလဲ၊
ခ်စ္စကားအပံုဆိုၾကပါရဲ႕၊ ဒင္းရို႕ဘာနားလည္မွာလဲ။
အသားေၿပ႕မ်က္ႏွာ၊ ညစ္ေပလက္နဲ႕။
ဘုရား။ဒင္းရို႕ဘာနားလည္လဲ၊
ပိုသန္႕၊ပိုစိမ္းတဲ့ၿပည္မွာ ပိုသပ္ယပ္၊ပိုလွသူေလး ငါ့မွာရွိရဲ႕။
မႏၱေလးသြား လမ္းမွာဆို-
အေကာင္းဆံုးဟာ အဆိုးဆံုးနဲ႕ တူရာ၊စူးအက္အေရွ႕တစ္ေနရာ
ငါ့ကိုပို႕ေပးေလ၊
ပညတ္ေတာ္ဆယ္ပါးမရွိရာ၊ ဆႏၵကို ထုတ္ေဖာ္ႏိုင္ရာေလ
ေစတီဆည္းလည္းတို႕ ေခၚေနေပါ့ အဲဒီမွာ ငါကရွိရမွာ၊
ေမာ္လၿမိဳင္ေစတီအိုၾကီးေဘး၊ပင္လယ္ဘက္ ပ်င္းရိေမွ်ာ္ကာ-
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို၊
သေဘၤာတပ္ေဟာင္းရွိရာကို
တာလပတ္ေအာက္ နာသူေတြနဲ႕ မႏၱေလးသြားၾကတုန္းကဆို
အို- မႏၱေလးသြားလမး္ကို၊
ငါးပ်ံတို႕ ၿမဴးေပ်ာ္ၾကသကို၊
ပင္လယ္ေအာ္ၿဖတ္ တရုတ္ၿပည္က မိုးခ်ဴန္းသံႏွယ္
အရုဏ္တက္လာသလို။ ။
(ရာ့ဒ္ယာဒ္ ကစ္ပလင္း)
Rudyard Kipling
ၿမန္မာမေလးတေယာက္ ထုိင္ေနရဲ႕ ဒင္း ငါ့ကို လြမး္ေနတာ ငါသိတယ္
ထန္းပင္ေတြၾကား ေလၿဖဴး ဘုရားဆည္းလညး္ေလးေတြက စကားဆို
ၿပန္လာခဲ့ ၿဗိတိသွ်စစ္သားေရ
ၿပန္လာခဲ့ပါ မႏၱေလးကို
သေဘၤာတပ္ေဟာငး္ရွိရာကို
ရန္ကုန္က မႏၱေလး ခုတ္သံ ဂ်ဴတ္ဂ်ဴတ္မၾကားဘူးလားဆို
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို
ငါးပ်ံတုိ႕ၿမဴးေပ်ာ္ၾကသလို
ပင္လယ္ေအာ္ၿဖတ္ တရုတ္ၿပည္က မိုးခ်ဴန္းသံႏွယ္
အရုဏ္တက္လာသကို။
ဒင္းထမိန္ေလးက ၀ါ၀ါ၊ဒင္းအုပ္ထုပ္ေလးက စိမ္းၿမ
ဒင္းနာမည္ စုဖုရားလတ္-သီေပါမိဖုရားနဲ႕အတူတူပ၊
ဒင္း ငါစေတြ႕ေတာ့ ဧရာမ ေဆးေပါ့လိပ္ၿဖဴၾကီး ေသာက္လို႕၊
ရုပ္တုတစ္ခုရဲ႕ ေၿခရင္းမွာ ခရစ္ယာန္ အနမ္းေတြၿဖဳန္းလို႕။
ရႊံ႕နဲ႕လုပ္ထားတဲ့ရုပ္ပြား
ဘုရားဗုဒၶမဟာ ေခၚၾကသား
ရုပ္တုေတြ အရမ္းၾကည္ညိဳ သူရပ္တုန္း ငါနမ္းခဲ့တာကလား၊
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို-
စပါးလယ္ကြင္းေပၚ ႏွင္းေ၀၊ေနတၿဖည္းၿဖည္း က်သြားခိုက္ကို၊
ဒင္းဘင္ဂ်ိဴေလးကိုထုတ္၊ဒင္းေတးသီခဲ့ "ကုလားလိုလို"
ဒင္းလက္ေလးက ငါ့ပုခံုးေပၚမွာ၊ဒင္းပါးက င့ါပါးေပၚမွာ
သေဘၤာေတြ၊က်ြန္းသစ္ပံုေနတဲ့ ဟတၱိေတြ တို႕ၾကည္႕ေလ့ရွိပါ့။
ဆင္ေတြ က်ြန္းသစ္ပံုေနရာ
ရႊ႕ံႏြံထူ ေခ်ာင္းထဲမွာ
တိတ္ဆိတ္မႈ ေလးလံသမို႕ စကားေၿပာရမွာ လန္႕တ၀က္သာ၊
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို-
အကုန္ငါ့ေနာက္ ထားခဲ့ၿပီးသား၊အတိတ္ဆီ အေ၀းဆီကို
ဘဏ္ကေန မႏၱေလးဆီေၿပးတဲ့ ဘတ္စ္မ်ားလဲ မရွိဘူးကို၊
ဒီလန္ဒန္ေရာက္မွ ၁၀ႏွစ္စစ္သား ေၿပာသဟာ သေဘာေပါက္ခဲ့၊
"အေရွ႕ရဲ႕ ေခၚသံၾကားရင္၊တၿခားဘာမွမမႈ" တဲ့။
အင္း......ဘာကမွမမႈတဲ့၊
မႈတာ ၾကက္တြန္န႕ံေတြပဲ၊
ေနေရာင္၇ယ္၊ထန္းပင္ေတြရယ္၊တခြ်င္ခြ်င္ ဆည္းလည္းသံေတြပဲ
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို-
တဂ်စ္ဂ်စ္ လမ္းခင္းေက်ာက္ေပၚ သားေရၿဖဳန္းရ ၿငီးေငြ႕ဘီ
ေတာက္- အဂၤလိပ္မိုးဖြဲက ငါ့ရိုးတြင္းေ၀ဒနာကို ဆြဘီ
ခ်ဲ႕လဆီး စထရန္း လံုမ ငါးဆယ္နဲ႕ ငါေလွ်ာက္ေနရလဲ၊
ခ်စ္စကားအပံုဆိုၾကပါရဲ႕၊ ဒင္းရို႕ဘာနားလည္မွာလဲ။
အသားေၿပ႕မ်က္ႏွာ၊ ညစ္ေပလက္နဲ႕။
ဘုရား။ဒင္းရို႕ဘာနားလည္လဲ၊
ပိုသန္႕၊ပိုစိမ္းတဲ့ၿပည္မွာ ပိုသပ္ယပ္၊ပိုလွသူေလး ငါ့မွာရွိရဲ႕။
မႏၱေလးသြား လမ္းမွာဆို-
အေကာင္းဆံုးဟာ အဆိုးဆံုးနဲ႕ တူရာ၊စူးအက္အေရွ႕တစ္ေနရာ
ငါ့ကိုပို႕ေပးေလ၊
ပညတ္ေတာ္ဆယ္ပါးမရွိရာ၊ ဆႏၵကို ထုတ္ေဖာ္ႏိုင္ရာေလ
ေစတီဆည္းလည္းတို႕ ေခၚေနေပါ့ အဲဒီမွာ ငါကရွိရမွာ၊
ေမာ္လၿမိဳင္ေစတီအိုၾကီးေဘး၊ပင္လယ္ဘက္ ပ်င္းရိေမွ်ာ္ကာ-
မႏၱေလးသြားလမ္းမွာဆို၊
သေဘၤာတပ္ေဟာင္းရွိရာကို
တာလပတ္ေအာက္ နာသူေတြနဲ႕ မႏၱေလးသြားၾကတုန္းကဆို
အို- မႏၱေလးသြားလမး္ကို၊
ငါးပ်ံတို႕ ၿမဴးေပ်ာ္ၾကသကို၊
ပင္လယ္ေအာ္ၿဖတ္ တရုတ္ၿပည္က မိုးခ်ဴန္းသံႏွယ္
အရုဏ္တက္လာသလို။ ။
(ရာ့ဒ္ယာဒ္ ကစ္ပလင္း)
Rudyard Kipling
